Dilimize Fransızca “avocat” kelimesinden geçen avukat, Türk Dil Kurumu tarafından: “Hak ve yasa işlerinde isteyenlere yol göstermeyi, mahkemelerde, devlet dairelerinde başkalarının hakkını aramayı, korumayı meslek edinen ve bunun için yasanın gerektirdiği şartları taşıyan kimse.” şeklinde tanımlanmıştır.[1]
1136 Sayılı Avukatlık Kanunu’nun “Avukatlığın mahiyeti:” başlıklı 1’inci maddesine göre:
“Madde 1 – Avukatlık, kamu hizmeti ve serbest bir meslektir.
(Değişik ikinci fıkra: 2/5/2001 – 4667/1 md.) Avukat, yargının kurucu unsurlarından olan bağımsız savunmayı serbestçe temsil eder.“[2]
Maddede de belirtildiği gibi avukat, yargının kurucu unsurlarından birisidir. Yargı erkinin kurucu unsurları olan iddia, savunma ve karar makamları üç ayaklıdır, tripod gibidir. Biri olmazsa tripod devrilir, yargılama işlevsiz hale gelir. İşte avukatlar da savunma makamında, savunduğu gerçek veya tüzel kişinin temsilcisi olarak “bağımsız savunmayı serbestçe temsil eder”.
Genel olarak kişilerin avukatının bulunması zorunlu değildir. Fakat, kendini mesleki olarak geliştirmiş ve ilgili konuda bilgi birikimi olan bir avukatı vekil seçmek akıllıca olacaktır. Çünkü avukatlar sadece dava ile ilgili işler yapmazlar; avukatlar dava öncesi ve sonrasında da olaya çözüm odaklı ve uzlaşmacı yaklaşırlar. Avukatlar danışmanlık hizmeti verirler, bazı konularda bilirkişilik yaparlar; bazen arabulucu, uzlaştırmacı hatta hakem olarak da faaliyet gösterirler. 1136 Sayılı Avukatlık Kanunu’nun “Avukatlığın amacı:” başlıklı 2’nci maddesinde de belirtildiği gibi; avukatlar “hukuki münasabetlerin düzenlenmesini, her türlü hukuki mesele ve anlaşmazlıkların adalet ve hakkaniyete uygun olarak çözümlenmesini” sağlar.[2]
Bir yanıt yazın